نقش پلیس در پیشگیری از بزهکاری نوجوانان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی

2 کارشناس ارشد حقوق کیفری اطفال و نوجوانان. دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری

چکیده

زمینه و هدف: پلیس به عنوان بازوهای اجرایی دادسراها و دادگاه­ها، موظف به انجام تکالیف و فعالیت‌های بسیاری است. یکی از مهم‌ترین فعالیت‌های پلیس، موضوع پیشگیری از بزهکاری نوجوانان است. حساسیت­های موجود در این رده سنی، ضرورت آشنایی پلیس ویژه رسیدگی به کودکان و نوجوانان را با علومی چون روان­شناسی و جامعه­شناسی ایجاب می­کند. همچنین از آنجایی­ که دوران نوجوانی دوره ایجاد شخصیت افراد است، رفتار پلیس به عنوان یکی از کنشگران عدالت کیفری در برخورد با نوجوانان در مراحل مختلف از اهمیت بسیاری برخوردار است که در این پژوهش به بررسی ابعاد آن پرداخته شده است.
روش‌شناسی: در پژوهش حاضر، با استفاده از روش توصیفی و به روش‌ کتابخانه‌ای و اسنادی‏‏، داده‌ها جمع‌آوری و تحلیل شدند.
یافته­ها و نتایج: پلیس به عنوان یکی از متولیان نظام عدالت کیفری‏، از اختیارات بسیاری برخوردار است. رفتار پلیس با متهمان به خصوص متهمان نوجوان، می­تواند نقش بسیار مهمی در شکل­گیری ذهنیت آنها نسبت به نظام عدالت کیفری داشته باشد. چنانچه عملکرد پلیس از معیارهایی برخوردار باشد، می­توان نمود عینی هر سه سطح پیشگیری از جرم را در آن دید. در این میان رفتار پلیس با متهمان نوجوان دارای اهمیتی دوچندان است. رفتار مناسب پلیس با نوجوانان می­تواند نقش تعیین‌کننده­ای در آینده جنایی آنها داشته باشد. پلیس می­تواند، زمینه­های وقوع جرم نوجوانان را از بین ببرد، مانع از بزهکاری ثانویه آنها شود و با برخوردی معقول، از تکرار جرم توسط آنها جلوگیری کند. این مهم با در دستور کار قراردادن برنامه­های پیشگیرانه، قابل دسترسی است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Police Role in Preventing Juvenile Delinquency

نویسندگان [English]

  • Seyed AliReza Mirkamali 1
  • fateme Emambakhsh 2
1 Assistant Professor, shahid beheshti university
2 lawyer of kerman
چکیده [English]

Background and Aim: Police, as the executive arm of courts, are required to carry out many tasks and activities. One of the most important activities of the police is the issue of juvenile delinquency prevention. The sensitivities in this age group require the special police specialization to address children and adolescents with such sciences as psychology and sociology. Also, since adolescence is a part of personality development period, police behavior as a criminal justice activist in dealing with adolescents in different stages is very important; therefore, this study is to examine its dimensions.
Methodology: The present study was conducted using descriptive method and library and documentary methods. Data were collected and analyzed accordingly.
Findings and Conclusion: Police, as one of the enforcers of the criminal justice system, have many powers. Police behaviors with the defendants, especially juvenile offenders, can play a very important role in shaping their mentality towards the criminal justice system. If the police's performance is met with criteria, then there can be objective evidence of all three levels of crime prevention. Meanwhile, police behavior with teenage defendants is of utmost importance. Proper police behavior with adolescents can play a decisive role in their criminal future. Police can eliminate the juvenile offenders, prevent their secondary being victims, and with a sensible approach, prevent them from repeating the crime. It is important to put in place preventive plans.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Police
  • Juvenile Delinquency
  • Delinquency Prevention
آزادواری، علی اکبر. (1391). رابطه­ میان سرمایه­ اجتماعی و نقش پلیس در پیشگیری از جرم. فصلنامه مطالعات پیشگیری از جرم، 7(25)، صص 9-24. قابل بازیابی از: http://ps.jrl.police.ir/content.php?pagename=show-article&request_id=1840&journal_id=35
آفنداک، خلیل. (1382). نقش مأموران نیروی انتظامی در پیشگیری از جرائم اطفال. مجله دادرسی، 7(38)، صص 64-67. قابل بازیابی از: https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/
اودانل، دان و سیمور، دان. (2002). کتابچه تخصصی حمایت از کودک. (یونیسف، مترجم). تهران: یونیسف.
احمدی، محمدحسن. (1387). نقش زنان پلیس در پیشگیری از جرائم با رویکرد بزه‌دیدگی کودکان و زنان. فصلنامه پلیس زن، (5)، صص 64-90. قابل بازیابی از: https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/914398
احمدی موسوی، سید­مهدی. (1392). جایگاه نهاد آموزش در پیشگیری از جرم. فصلنامه پیشگیری از جرم، 8(27)، صص 109-146. قابل بازیابی از: http://www.magiran.com/view.asp?Type=pdf&ID=1342229&l=fa
ارسنجانی، احمدرضا. (1390). بررسی میزان اثربخشی کارگاه‌های آموزشی دادرسی ویژه نوجوانان از دیدگاه کارآموزان در پلیس ایران. مجله مطالعات مدیریت بر آموزش انتظامی، 4(15)، صص 63-84. قابل بازیابی از: https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1042284
اسدی، لیلاسادات. (1388). تأثیر حقوق بشر بر مقررات دادرسی ایران ناظر بر کودکان معارض با قانون. مجله مطالعات پیشگیری از جرم، 4(11)، صص 45-70. قابل بازیابی از: https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1025617
اصغرزاده، سمیه و نوبهار، زهرا. (1394). چشم‌انداز مسئولیت‌های پلیس اطفال و نوجوانان در پیشگیری از جرم. فصلنامه مطالعات پیشگیری از جرم، 10(35)، صص 1-15. قابل بازیابی از: https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1116606/
دانش، تاج زمان. (1386). دادرسی اطفال بزهکار در حقوق تطبیقی. تهران: انتشارات میزان.
داودی دهاقانی، ابراهیم. (1392). مدیریت دانش پلیس در پیشگیری از جرم مبتنی بر رویکرد جامعه محور. فصلنامه مطالعات پیشگیری از جرم، 8(28)، صص 147-174. قابل بازیابی از: https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1053441/
زینالی، امیرحمزه. (1388). ابعاد حقوقی و جرم‌شناختی حمایت از کودکان و نوجوانان در معرض خطر. تهران: معاونت حقوقی و توسعه قوه قضائیه، روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران.
ساداتی، سید محمد مهدی. (1390). پلیس و پیشگیری از جرم بدون بزه‌دیده. فصلنامه نظم و امنیت انتظامی، (13)، صص 1-24. قابل بازیابی از: https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1017622/
سازمان اصلاحات جزایی بین‌المللی. (1383). راهنمای سازمان ملل متحد در باب دادرسی ویژه نوجوانان. تهران: انتشارات وفاق.
شایگان، فریبا. (1382). مبانی و اصول بکارگیری پلیس زن (قسمت اول). مجله دانش انتظامی، (17)، صص 126-143. قابل بازیابی از: https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/273022/
شهرآرای، مهرناز. (1384). روان­شناسی رشد نوجوان. تهران: نشر علم.
صلاحی، جاوید. (1395). نقش پلیس در پیشگیری از جرائم اطفال. مجله­ کانون وکلا، (108)، صص 20-24. قابل بازیابی از: https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/452528/
عابدی‌نژاد مهرآبادی، زهرا و فرجیها، محمد. (1395). رویکرد کثرت‌گرایی فرهنگی به عدالت کیفری؛ مطالعه موردی سیاست‌ها و رویه‌های پلیسی. پژوهشنامه حقوق کیفری، (2)، صص 201-222. قابل بازیابی از: http://ensani.ir/fa/article/377818
عباچی، مریم. (1383). پیشگیری از بزهکاری و بزه‌دیدگی کودکان. مجله حقوقی دادگستری، (47)، صص 49-86. قابل بازیابی از: https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/484414/
عباچی، مریم. (1388). حقوق کیفری اطفال در اسناد سازمان ملل متحد. تهران: انتشارات مجد.
عباسی، مصطفی. (۱۳۸۲). میانجی‌گری کیفری. تهران: انتشارات دانشور.
کشفی، سید سعید. (1387). نقش پلیس در دادرسی کودکان و نوجوانان. مجله دانش انتظامی، (37)، صص 144-166. قابل بازیابی از: https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=102321
گیدنز، آنتونی. (1376). جامعه شناسی (منوچهر صبوری، مترجم). تهران: نشر نی.
معظمی، شهلا. (1394). دادرسی ویژه کودکان و نوجوانان. تهران: نشر دادگستر.
نجفی توانا، علی. (1382). ناهنجاری و بزهکاری اطفال و نوجوانان. تهران: انتشارات راه تربیت.
نیازپور، امیرحسن. (1385). اقدام‌های دستگاه‌های دولتی ایران در زمینه پیشگیری از بزهکاری. فصلنامه تخصصی الهیات و حقوق دانشگاه علوم اسلامی رضوی، 6(20)، صص 61-88. قابل بازیابی از: https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/208266/
نیازخانی، مرتضی و ملک‌زاده، امیر. (1389). پلیس کودکان و نوجوانان. تهران: انتشارات دانشگاه علوم انتظامی امین.
یاراحمدی، مسعود. (1393). بایسته‌های پلیس در میانجی‌گری کیفری. فصلنامه مطالعات پیشگیری از جرم، 10(30)، صص 121-154. قابل بازیابی از: https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1103132