موانع اثربخشی راهبردهای پیشگیری از جرائم علیه امنیت اخلاقی در فضای مجازی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه حقوق کیفری و جرم‌شناسی دانشگاه شهید بهشتی. تهران

2 دکتری حقوق کیفری و جرم‌شناسی دانشگاه شهید بهشتی. تهران.

چکیده

زمینه و هدف: دغدغه جرم‌شناسان و سایر پژوهشگران علوم اجتماعی برای کاهش جرائم موجب شده است تا آنان پژوهش‌های تجربی متعددی برای شناسایی مشکلات و موانع اثربخشی ناکافی برنامه‌های پیشگیرانه یا اثربخشی پایین آنها انجام دهند. با توجه به ضرورت بکارگیری چنین رویکردی برای شناسایی و حل مشکلات موجود در این زمینه در نظام عدالت کیفری ایران، مسئله اصلی پژوهش حاضر، بررسی موانع اثربخشی راهبردهای پیشگیری از جرائم علیه امنیت اخلاقی در فضای مجازی و ارائه راهکارهایی برای رفع آنها است.
روش: برای پاسخگویی به پرسش پژوهش، ضمن بررسی اسناد و قوانین موجود در این زمینه، از روش مصاحبه عمیق با ۲۰ نفر از کارشناسان و مجریان برنامه‌های پیشگیری از جرائم علیه امنیت اخلاقی در فضای مجازی استفاده شد.
یافته‌ها و نتایج: یافته‌های پژوهش بیانگر چندنکته اساسی است:نخست آنکه همکاری ضعیف،انجام وظایف مشابه ومناسبات قدرت میان نهادهاموجب شده است تا پیشگیری چندنهادی از جرائم علیه امنیت اخلاقی در فضای سایبر براساس اهداف مورد نظر عینیت نیابد. در این میان، مشارکت ضعیف میان بخش خصوصی و دولتی به همراه سهم ناچیز مردم و انجمن‌های مردم‌نهاد، از دیگر موانع اثربخشی مداخله‌های پیشگیرانه دراین حوزه به شمار می‌روند. افزون بر این، بسیاری از طرح‌ها و برنامه‌های پیشگیری بدون ارزیابی اجرا می‌شوند و پس از اجرا نیز میزان اثربخشی آنها سنجیده نمی‌شود. همچنین استفاده بیش از اندازه از فیلترینگ و معرفی آن به عنوان یکی از راهکارهای درست برای پیشگیری از جرائم سایبری، نه تنها ممکن است موفقیت‌آمیز نباشد، بلکه پیامدهای ناخواسته‌ای نیز به بارخواهد آورد که اثربخشی این اقدامات را دچار تردید می‌کند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Barriers to the effectiveness of cyber crime prevention strategies

نویسنده [English]

  • Mehdi Kazemi Jooybari 2
1 Associate Professor, Department of Criminal Law and Criminology, Shahid Beheshti University. Tehran
2 Ph.D. in Criminal Law and Criminology, Shahid Beheshti University. Tehran.
چکیده [English]

Background and Aim: Criminologists and other social science researchers' concerns about crime reduction have led them to conduct numerous empirical studies to identify problems and barriers to inadequate or ineffective prevention programs. Given the necessity of applying such an approach to identifying and resolving problems in the field of criminal justice in Iran, the main issue of the present study is to investigate the barriers to the effectiveness of cyber-crime prevention strategies and provide solutions to them.
Method: In order to answer the research question, in addition to reviewing the existing documents and rules, in-depth interviews were conducted with 4 experts and executives of ethical crime prevention programs in cyberspace.
Findings and Results: The findings of the study suggest several key points: First, poor co-operation, similar tasks, and power relations between institutions are needed to prevent multi-institutional prevention of crimes against ethical security in cyberspace based on the intended objectives. In the meantime, weak partnerships between the public and private sectors, along with a modest share of people and public associations, are other barriers to the effectiveness of preventive interventions in this area. In addition, many prevention plans and programs are implemented without evaluation and their effectiveness is not measured after implementation. Overuse of filtering and its introduction as one of the right strategies to prevent cybercrime may not only be unsuccessful but it will also have unintended consequences that will undermine the effectiveness of these measures.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Crimes against cyber moral security
  • preventive programs
  • cyber police
  • multi-institutional approach
  • participation

مراجع

ابراهیمی، شهرام. (۱۳۹۶). جرم­شناسی پیشگیری. چاپ چهارم. تهران: انتشارات میزان.
بهره­مند، حمید و داودی، ذوالفقار. (۱۳۹۷). پیشگیری اجتماعی از جرایم امنیتی- سایبری. مطالعات حقوق کیفری و جرم شناسی، 3(48)، صص 27-46.
حبیب­زاده، محمدجعفر و رحمانیان، حامد. (۱۳۹۰). هرزه­نگاری در حقوق کیفری ایران، مجله حقوقی دادگستری، ۷۵(۷۶)، صص 89-121.
رایجیان اصلی، مهرداد؛ سلیمی، احسان؛ و نوریان، علیرضا. (۱۳۹۳). پیشگیری از جرائم رایانه­ای؛ از رهیافت نظری تا رهیافت جهانی در پرتو رهنمود پیشگیری از جرم سازمان ملل متحد، فصلنامه مطالعات راهبردی جهانی شدن، ۵(16)، صص 189-216.
مقیمی، مهدی و داودی‌دهاقانی، ابراهیم. (1397). موانع تحقق پیشگیری از جرایم سایبر. طرح پژوهشی. مرکز مطالعات معاونت اجتماعی و پیشگیری از جرم قوه قضائیه. تهران.
منفرد، محبوبه و جلالی فراهانی، امیرحسین. (۱۳۹۱). کدهای رفتاری و پیشگیری از بزهکاری، پژوهشنامه حقوق کیفری، ۳(۲)، صص 110-108.
 
Akdeniz, Y. (2001). Internet content regulation: UK government and the control of Internet content. Computer Law & Security Review, 17(5), pp 303-317.
Berry, G., Briggs, P., Erol, R., & Van Staden, L. (2011). The effectiveness of partnership working in a crime and disorder context. A rapid evidence assessment, 1. Berry, G., Briggs, P., Erol, R., & Van Staden, L.2 (2011). The effectiveness of partnership working in a crime and disorder context. A rapid evidence assessment, 1
Fleming, M. J., Greentree, S., Cocotti-Muller, D., Elias, K. A., & Morrison, S. (2006). Safety in cyberspace: Adolescents' safety and exposure online. Youth & Society, 38(2), pp 138-140.
Kortjan, N., & Von Solms, R. (2014). A conceptual framework for cyber-security awareness and education in SA. South African Computer Journal, 52(1), 34.
Levi, M. , & Leighton Williams, M. (2013). Multi-agency partnerships in cybercrime reduction: Mapping the UK information assurance network cooperation space. Information Management & Computer Security, 21(5), pp 420-443.
Mears, D. P., & Bacon, S. (2009). Improving criminal justice through better decision making: Lessons from the medical system. Journal of Criminal Justice, 37(2), pp 143-144.
Ngo, F., Jaishankar, K., & Agustina, J. R. (2017). Sexting: Current Research Gaps and Legislative Issues. International Journal of Cyber Criminology, 11(2), pp 161-163.
Sofian, A., Pratama, B., & Talerico, C. (2018). Weighting Approaches on Online Sexual Abuse of Children: Cultural Prevention or Crime-Based Enforcement?. Udayana Journal of Law and Culture, 2(2), 191-193.
Træen, B., Nilsen, T. S. R., & Stigum, H. (2006). Use of pornography in traditional media and on the Internet in Norway. Journal of Sex Research, 43(3), 246.
Wick, S. E., Nagoshi, C., Basham, R., Jordan, C., Kim, Y. K., Nguyen, A. P., & Lehmann, P. (2017). Patterns of Cyber Harassment and Perpetration among College Students in the United States: A Test of Routine Activities Theory. International Journal of Cyber Criminology, 11(1), pp 25-26.
Winkelman, S. B., Early, J. O., Walker, A. D., Chu, L., & Yick-Flanagan, A. (2015). Exploring Cyber Harrassment among Women Who Use Social Media. Universal journal of public health, 3(5), pp 195-196.

 

فصلنامه علمی رهیافت پیشگیری از جرم
دوره 2، شماره 1
فروردین 1398
صفحه 13-36

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 02 اردیبهشت 1398
  • تاریخ بازنگری: 12 تیر 1398
  • تاریخ پذیرش: 22 تیر 1398
  • تاریخ اولین انتشار: 22 تیر 1398

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار