سیاست کیفری جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با اطفال و نوجوانان بزهکار

نوع مقاله : مقاله ترویجی

نویسندگان

1 استادیار گروه حقوق جزا و جرم‌شناسی. دانشکده حقوق. دانشگاه شهید بهشتی. تهران. ایران

2 کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم‌شناسی. دانشکده حقوق. دانشگاه شهید بهشتی. تهران

چکیده

زمینه و هدف: بزهکاری اطفال و نوجوانان به علت شخصیت خاص این گروه سنی، همواره به عنوان یکی از بااهمیت‌ترین اشکال بزهکاری، مدنظر حقوق‌دانان و کارگزاران نظام عدالت کیفری است. توجه به ویژگی‌های خاص این اشخاص در فرایند پاسخ‌دهی به اعمال مجرمانه آنان در پهنه سیاست کیفری عاملی است که لزوم برخوردی افتراقی و متمایز از واکنش‌های کیفری به بزرگسالان بزهکار را ضروری می‌سازد. در همین راستا نظام کیفری سعی دارد تا به منظور حمایت موثرتر از این گروه، نتایج کیفری با شخصیت این بزهکاران تناسب داشته باشد و واکنش صحیح انتخاب کند که این امر مستلزم اعمال یک سیاست کیفری افتراقی، هم در زمینه حقوق کیفری ماهوی و هم در زمینه حقوق کیفری شکلی است.
روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی تحلیلی است و داده‌های آن به روش اسنادی و کتابخانه‌ای و با ابزار فیش برداری از کتاب‌ها، پایان‌نامه‌ها و مقاله‌های مرتبط جمع‌آوری شده است.
یافته‌ها: تدوین‌کنندگان قوانین مجازات اسلامی و آئین دادرسی کیفری مصوب 1392 با شناخت این تمایزات سعی در گام برداشتن صحیح در مسیر برخورد درست با اطفال و نوجوانان بزهکار داشته‌اند.
نتایج: تحولات صورت گرفته در این قوانین در راستای تطبیق آنها با مقررات و اصول جهانی حمایت از حقوق اطفال و نوجوانان بزهکار، پیش‌بینی اقدامات تربیتی در کنار اقدامات تنبیهی و به رسمیت شناختن نهاد‌های پیراقضایی همگام با نهاد‌های قضایی، ایجاد پلیس ویژه و دادگاه ویژه اطفال و نوجوانان به عنوان مهم‌ترین موضوعاتی است که در تدوین این قوانین مدنظر قرار گرفته است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Penal Policy of the Islamic Republic of in Dealing with Juvenile Delinquents

نویسندگان [English]

  • Amirhasan niazpour 1
  • soheila Jafari 2
1 Assistant Professor of Criminal Law and Criminology. School of Law. Shahid Beheshti University. Tehran.
2 Master of Criminal Law and Criminology. School of Law. Shahid Beheshti University. Tehran
چکیده [English]

Background and Aim: Juvenile delinquency due to the special personality of this age group, has always been considered as one of the most important forms of delinquency by lawyers and agents of the criminal justice system. Paying attention to the special characteristics of these individuals in the process of responding to their criminal acts in the field of criminal policy is a factor that necessitates the need for a differential treatment of delinquent adults. In this regard, in order to support this group more effectively, the criminal system tries to match the criminal results with the personality of these criminals and choose the right response, which requires the application of a differential criminal policy, both in terms of substantive criminal law and Criminal law is formal.
Method: This research is applied in terms of purpose which has utilized a descriptive-analytical method and its data has been collected by documentary and library study via taking notes from books, dissertations and related articles.
Results: The compilers of the Islamic Penal Code and the Criminal Procedure Code adopted in 2013, by recognizing these differences, have tried to take the right step in dealing correctly with juvenile delinquents.
Conclusion: Developments in these laws in order to comply with international rules and principles for the protection of the rights of juvenile delinquents, the provision of educational measures along with punitive measures and the recognition of extrajudicial institutions in conjunction with judicial institutions, the establishment of special police and special juvenile courts and adolescents as the most important issues considered in the development of these laws.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Differential Penal policy
  • delinquency
  • juvenile criminal responsibility
  • judicial and extrajudicial institutions
اردبیلی، محمدعلی. (1371). جایگزین‌های زندان «کوتاه مدت» در حقوق کیفری ایران. مجله تحقیقات حقوقی، 1(116)، صص 12-11. قابل بازیابی از:  https://lawresearchmagazine.sbu.ac.ir/article_56833.html
 آنسل، مارک. (1391). دفاع اجتماعی، چاپ چهارم. تهران: نشر گنج دانش.
دانش، تاج زمان. (1386). دادرسی اطفال بزهکار در حقوق تطبیقی. چاپ چهارم. تهران: نشر میزان.
دلماس مارتی، می‌ری. (1393). نظام‌های بزرگ سیاست جنایی. علی حسین نجفی ابرندآبادی، مترجم. چاپ دوم. تهران: نشر میزان.
شامبیاتی، هوشنگ. (1393). بزهکاری اطفال و نوجوانان. چاپ یازدهم. تهران: انتشارات پاژنگ.
شاملو، باقر. (1393). عدالت کیفری و اطفال. چاپ دوم. تهران: انتشارات جنگل.
عباچی، مریم. (1388). حقوق کیفری اطفال در اسناد سازمان ملل متحد. چاپ دوم. تهران: انتشارات مجمع علمی و فرهنگی مجد.
فتحی، حجت الله. (1388). ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﻛﻴﻔﺮی اﻃﻔﺎل ﺑﺎ روﻳﻜﺮدی ﺑﻪ ﻻﻳﺤﺔ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﺠﺎزات اسلامی. مجله حقوق اسلامی، 6(21)، صص 81-104. قابل بازیابی از: http://hoquq.iict.ac.ir/article_18488.html
کشفی، سیدسعید و هاشمی، حمید. (1388). ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻓﺮﺍﻳﻨﺪ ﻧﻈﺎﻡ ﻛﻨﺘﺮﻝ ﺑﺰﻫﻜﺎﺭﻱ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﻭ ﻧﻮﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﺗﺄﻛﻴﺪ ﺑﺮ ﻧﻘﺶ ﭘﻠﻴﺲ. مجله کارآگاه، 3(9)، صص 70-95. قابل بازیابی از: http://det.jrl.police.ir/article_10583.html
لازرژ، کریستین. (1392). درآمدی بر سیاست جنایی. علی حسین نجفی ابرندآبادی، مترجم. چاپ چهارم. تهران: نشر میزان.
موذن‌زادگان، حسنعلی. (1387). سیر تحول قوانین کیفری حمایتی کودکان و نوجوانان در حقوق ایران. مجله حقوقی دادگستری، 72(62 و 63)، صص 15-40. قابل بازیابی از:  http://www.jlj.ir/article_11279.html
مهرا، نسرین. (1385). قوانین و مقررات کیفری ایران در قبال اطفال و نوجوانان بزهکار؛ حال و آینده. مجله تخصصی الهیات و حقوق، 3(20)، صص 41-60. قابل بازیابی از: https://cld.razavi.ac.ir/article_1352.html
میرسعیدی، منصور. (1390). مسئولیت کیفری قلمرو و ارکان. جلد اول. چاپ سوم. تهران: نشر میزان.
نوربها، رضا. (1389). زمینه حقوق جزای عمومی. تهران: انتشارات گنج دانش.
نیازپور، امیرحسن. (1393). حقوق کیفری کودکان و نوجوانان (فرآیند پاسخ‌دهی به بزهکاری اطفال و نوجوانان). چاپ اول. تهران: نشر میزان.
Lata, Suman and Kant, Anjani. (2007). child and the law. publishing corporation.